هیچ وقت نفهمیدم در حال زندگی کردن یعنی چی
نمیدونم یا ذهنم و محیط اطرافم اجازه نداد
یا کلا یه چیز همین طوریه و نسبتا نشدنی
چون مگه میشه ادم به گذشته فکر نکنه پس اون بحث تجربه و عبرت از گذشته چی میشه
اگر به اینده فکر نکنی که زندگیت باری به هر جهت میشه
مثلا خود من فکر میکنم خوب الان نگران کنکور لعنتی ام بعد کار بعدش نگران زندگیه ای قرار تشکیل بشه بعد فکر کن ادم مثلا بچه دار بشه خوب ادم به فکر اینده ی بچه اش و بعد خودشه تازه منهای اون هدف های کوتاه مدت
به طور کلی به نظرم این در حال زندگی کردن و ارامش تماما وابسته به تصمیم ها برای اینده و موانع حاصل از گرفتن اون تصمیم هاس
که این موانع و پشت سر بذاری و برسی به هدف
پس نمیشه در حال زندگی کرد
نمیدونم یا اشتباه فکر میکنم
یا همش از بلد نبودن و متوجه نشدنه که اول پست گفتم
نظر شما چیه ؟
نه میدونی منظور از درحال زندگی کردن شاید این باشه ک اونقدر رو گذشتت یا اینده زووم نکنی ک از الانت غافل شی.گاهی ادما اییینقد درگیر میشن تو گذشته ک یهو بخودشون میان میبینن مثلا تو ده سال پیش گیر کردن
اره شاید
اینکه ادم به یه چیزی تو گذشته فکر کنه و پس ذهنش باشه اما به زندگی ادامه بده و توش گیر نکنه و فرصت از دست نده
کلا ما ادما داریم دور خودمون میچرخیم..همونطور ک گفتی تا ب اون" ب اصطلاح" هدف میرسیم دوباره ی چیزه جدید ایجاد میشه ک باید بخاطر اون دوباره و دوباره برنامه ریزی کنیم تا یجوری بگذرونیمش...و هیچوقت برامون ی هدف نهایی وجود نداره ک ی بار برای همیشه بش برسیم و بگیم آخیش بالاخره بهش رسیدم دگ کاری ندارم و تا اخر همینطور درحال لذت بردن از رسیدن ب نتیجه باشیم! اینجوری میشه ک همیشه در حال،در حاله تلاش و بقول خارجیا struggle هستیم!ولی خب من فک میکنم زندگیای ماها اینجوریه...زندگیه ما جهان سومی ها،،چون هیچ قانون مطلقا درست و ثابتی تو جامعه مون وجود نداره ک تضمین کنه:خب خانوم پاییزی،شما با این تلاشها مستحق فلان مزد/رتبه و مقامه مشخص هستین...برای زندگی ماها هیچ تضمینی وجود نداره،ما هیچوقت نمیتونیم بطور قطع از نتیجه ی کارمون مطمئن باشیم..برای همین همش درحال روبرو شدن با مسائل و چالش های جدید و دست و پا زدن برای کنار اومدن باهاشون هستیم...
چه قدررررررررر باهات موافقم
دوستان و همراهان فرهیخته
خوشحال خواهیم شد که در طرح "هر دو هفته یک کتاب" شرکت کنید تا در کنار یکدیگر کتاب بخوانیم و از نظراتِ هم بهره مند شویم و بر دانش و آگاهی مان بیفزاییم.
++ جزئیات طرح:
٭هر دو هفته یک کتاب خوانده می شود و در انتها نظرات خوانندگان درباره ی آن به اشتراک گذاشته می شود.
٭ ترکیب کتاب ها به طور عمده به ادبیات داستانی می پردازد؛ رمان و مجموعه داستان های کوتاه از ادبیات ایران و جهان.
٭ در مراحل نخست، کتاب ها از پیش انتخاب شده اند و در مراحل بعد، نظرات دوستان در انتخاب عنوان های کتاب ها لحاظ خواهد شد.
بدیهی ست که در همه حال، نظرات همراهان فرهیخته را پذیرا خواهیم بود و در ادامه، از آن ها استفاده خواهیم کرد.
٭ شروع این طرح با معرفی نخستین کتاب، از روزیکشنبه سوم تیرماه خواهد بود.
٭ کتاب های تیرماه به ترتیب "اعتماد" (آریل دورفمن) و"سمفونی مردگان" (عباس معروفی) می باشند.
++ پی نوشت ها:
٭ در صورت تداوم این طرح، امکان پرداختن به دیگر حوزه های ادبی نیز فراهم خواهد بود.
٭ بازه ی زمانی دو هفته از آن رو انتخاب شده است تا امکان مطالعه برای همه ی دوستان فراهم باشد.
٭ بدیهی ست که ممکن است کتاب در نظر گرفته شده پیش تر توسط برخی از دوستان مطالعه شده باشد؛ در هرحال، نظرات این دوستان در پایان دوهفته، مورد استفاده قرار خواهد گرفت.
٭ هدف از این طرح، گسترش فرهنگ مطالعه است و الزامی برای نظر دادن درباره ی کتاب مورد نظر نیست.
٭ در صورتی که درباره ی این طرح نظری شخصی دارید، لطفا نظر خود را با عنوان "خصوصی" در بخش نظرات بیاورید. در غیر این صورت، نظر عمومی تلقی شده و در معرض دید همه ی مخاطبان قرار خواهد گرفت.
++ راه های ارتباطی:
برای این طرح، یک وبلاگ اختصاصی با عنوان "هر دو هفته یک کتاب" به آدرس زیر در نظر گرفته شده است:
http://2book.blogfa.com
علاوه بر این وبلاگ، در صورت نیاز می توانید از راه های زیر درباره ی این طرح تبادل نظر کنید:
ایمیل: ismaeil.babaei@gmail.com
تلگرام: Ebabaei@
لطفا با به اشتراک گذاری این پیام، در گسترش این طرح همیاری کنید.
پیشاپیش از همراهی همه ی دوستان سپاسگزارم.
#هردوهفته_یک_کتاب
با تشکر